Dwa kółka, trzy czy cztery? – pierwszy rowerek dla dziecka

Pamiętacie swoją naukę jazdy na rowerze? Ja też nie. 

Przychodzą mi do głowy jakieś pojedyncze obrazy, kij od szczotki, las, może poobcierane kolana i zimna czarna ziemia. Teraz jestem już po drugiej stronie i nawet lubię sobie myśleć, że nieźle mi wychodzi. Ale jak przekazać tę wiedzę dalej, jak nauczyć dziecko jeździć na rowerze? Zacznijmy od troszkę prostszych kwestii. 

Kiedy uczyć dziecko jeździć na rowerze? 

Filozoficznie (i szczerze) odpowiedziałbym, że dopiero wtedy, kiedy będzie na to gotowe. Nie ma sensu wymagać od malucha czegoś, do czego jeszcze nie dorósł albo co sprawia mu ogromny problem (nie mylić z dziecięcym narzekaniem!). Czasami jako rodzic trudno nie ulec presji otoczenia. Dzieci znajomych już jeżdżą, a Twoje ma już 3 lata i w ogóle nie wykazuje zainteresowania? 

Naprawdę straszne… 

Jeśli już od najmłodszych lat będziesz poddawać dziecko niezdrowej presji i porównywać je z rówieśnikami, zrobisz mu krzywdę. Nie polecam wychowywania zestresowanych nastolatków i niespełnionych dorosłych… Za dużo mamy takich w naszym pokoleniu. Jazda na rowerze ma być wspólnym spędzaniem czasu, nauką ruchu na świeżym powietrzu, a przede wszystkim świetną zabawą. Wyluzuj! 

Czyli kiedy? 

Rynek jest bardzo szeroki i rowerki biegowe na 1,5 roczku nikogo nie dziwią. Chyba najbardziej uniwersalną i prostą odpowiedzią będzie, że jeśli dziecko umie już chodzić i nie traci równowagi, można podsunąć mu rowerek biegowy. 

Pierwsze kroki, czyli rowerek biegowy bez pedałów

Pierwszy rowerek biegowy powinien być przede wszystkim lekki i bezpieczny. Dobrym rozwiązaniem jest model z odpinanym hamulcem, bo uczy dziecko, jak jego maszyna reaguje na naciśnięcie manetki. 

Rowerek biegowy ma dwa kółka, a dziecko trzyma kierownicę i odpycha się nogami, żeby jeździć. Taka zabawka już w wieku półtora czy dwóch latek przygotowuje dziecko do późniejszej jazdy i znacząco ułatwia następne etapy. Nauka jazdy na rowerku biegowym rozwija dziecko psychomotorycznie, uczy je balansu i koordynacji. Świetną, sprawdzoną marką rowerków biegowych jest Puky.

Bardzo spodobał mi się też drewniany Wishbone Bike, który mimo że nie ma odpinanych hamulców, można dopasować do dziecka pod względem rozmiaru i nawet ilości kółek. 

Jaki pierwszy rower dla dziecka? 

Obserwuj, jak Twoje dziecko sobie radzi, a kiedy będzie już śmigało bez upadków na rowerku biegowym, pora na prawdziwą zabawę! Pierwszy rower z pedałami można kupić dziecku już w wieku ok. 3-4 lat, ale to bardzo orientacyjny wiek. Najważniejsze przy wyborze są cztery kwestie: 

• wzrost dziecka i wewnętrzna długość nogi
• waga (rowerku, nie dziecka)
• rozmiar kół i rama
• wygląd i kolor! musi się podobać 

Do dyspozycji mamy rowery z kołami 12”, 16” i 20”. Większe rozmiary 24” i 26” to już idealne prezenty na komunię (link) i dla młodzieży. 

Koła o średnicy 12 cali (i 14”, chociaż tych trzeba trochę dłużej szukać, nie są tak popularne) to wybór dla najmniejszych dzieci, od 80cm do ok. 1 metra wzrostu. Przedszkolaki będą już w większości jeździły na kołach 16”.  Przygotowałem tabelę rowerów dla dzieci: 

Jak dobrać rozmiar roweru dla dziecka? 

Nie oszukujmy się – najlepiej nie kupować rowerów “w ciemno”, tylko razem z dzieckiem. Jeśli to ma być prezent albo decydujesz się na zakup przez internet, sprawa troszkę się komplikuje. Spróbuj sprawdzić, co mu się najbardziej podoba i jaki rozmiar będzie odpowiedni. Możesz zabrać dziecko do sklepu rowerowego, jak będziesz kupował coś dla siebie, i niby przypadkiem przymierzyć z nim różne modele. Wtedy zobaczysz jego reakcje i jeszcze jedną ważną rzecz: jak dziecko radzi sobie z wagą rowerku i czy odpowiednio łatwo mu wsiąść. 

Dziecko powinno wsiadać na rower samodzielnie i sięgać palcami ziemi, kiedy stoi. 

To efektywna metoda sprawdzenia, czy rower jest w odpowiednim rozmiarze – jeśli Twoje dziecko jest w stanie położyć na ziemi pełną stopę, prawdopodobnie za moment wyrośnie z tego rowerku albo będzie się kopało kolanami po brodzie, jeżdżąc. Zwróć uwagę na to, żeby sięgało rękami do kierownicy przy lekko ugiętych łokciach. W większych rowerach przy kierownicy będzie też hamulec.

Odpowiednio dobrana rama z niskim przekrokiem sprawi, że używanie roweru będzie wygodne i bezpieczne. Pierwszy rower nie musi, a nawet nie powinien mieć przerzutek ani amortyzatora. Im lżejszy i prostszy, tym lepszy. Dziecko powinno być w stanie samodzielnie go unieść, ale z drugiej strony nie nastawiaj się, że pierwszy “prawdziwy” rower będzie ważył kilka kg. W sklepach najczęściej spotyka się rowerki ważące 8-10 kg. Lżejsze, z aluminiową ramą, to koszt do 1400 zł. 

Dla małych dzieci bezpieczne, prostsze i intuicyjne w użyciu są hamulce nożne. Naciskanie manetki wymaga więcej siły. 

Boczne kółka czy trzy kółka? A może kij od szczotki?

Pierwszy rower dla dziecka to nie zawsze biegówka. Czasami zaczynamy od zakupu rowerku trójkołowego. Moim zdaniem na biegówce maluch znacznie lepiej nauczy się równowagi i dzięki temu ominiecie wiele bolesnych wywrotek na późniejszych etapach. 

Dodatkowe dwa kółka, które można montować z tyłu i później zdjąć w razie potrzeby, to znacznie lepsze rozwiązanie. Ono też nie do końca kształtuje umiejętności koordynacyjne, ale wszystko przyjdzie w swoim czasie. Kiedy maluch nabiera więcej wprawy i pewności, odkręć kółka i włóż z tyłu kij / uchwyt do prowadzenia roweru. Teraz ciesz się kilometrami biegu za jadącym dzieckiem… 

W pierwszych przejażdżkach poza domem pamiętaj o komforcie. Nie naciskaj, nie wymuszaj, staraj się nie krzyczeć. Przygotuj się wewnętrznie na to, że będziesz musiał kilkaset razy powtórzyć “patrz na drogę, nie na pedały”. To normalne, że dziecko jest zaciekawione tym, jak działają… i normalne, że się przewróci, jeśli nie będzie patrzyło przed siebie. I obie te rzeczy z pewnością się zdarzą. 

Zaczynamy! Pierwsze (i kolejne) jazdy przedszkolaka 

Zwróć uwagę na to, gdzie będziecie jeździć. Jeśli nie masz podwórka, najlepiej znaleźć mało uczęszczaną drogę gruntową albo las. 

Nie zaczynaj nauki jazdy na ścieżce rowerowej! 

Jasne, że dziecko musi się dowiedzieć w praktyce, co to są czerwone światła i inni uczestnicy ruchu… ale dopóki nie opanuje podstaw, unikaj tłumnych, ogólnodostępnych okolic. Zaoszczędzisz stresu dziecku, sobie i innym. Poza tym upadki na asfalcie są dużo bardziej bolesne i niebezpieczne. 

Dziecko będzie zadowolone z akcesoriów do roweru, które, mądrze dobrane, zwiększą też Twój spokój: 

• kask (!)
• dzwonek 
• koszyki i bagażnik na trzymanie ulubionych zabawek i innych bardzo potrzebnych rzeczy
• światła i odblaski
• nóżka
• ewentualnie ochraniacze na łokcie i kolana; to inwestycja, która przyda się przy wielu innych dyscyplinach, jak np. rolki czy hulajnoga
• to samo dotyczy rękawiczek rowerowych. 

Przed jazdą możesz też upewnić się, że wszystkie komponenty są dobrze, mocno dokręcone. Tak jak w Twoim rowerze, tutaj też nie może być żadnych luzów ani skrzywień. Rower kupiony w dobrym sklepie stacjonarnym lub internetowym nie powinien tworzyć podobnych problemów, ale wady fabryczne się zdarzają (o czym napiszę niedługo). 

Rower dla dziecka w wieku 5-8 lat powinien mieć osłonę na łańcuch, amortyzator i przerzutki. Najczęstszy rozmiar kół to 20 cali.

Pierwszy rower dla dziecka – podsumowanie 

Jeśli, tak jak ja, jesteś jeżdżącym rodzicem i nie możesz się doczekać, kiedy Twoje dziecko połknie bakcyla… Cóż, ucz się cierpliwości, to trochę potrwa. Pamiętam swój zawód i nawet lekką złość, kiedy biegówka stała nieużywana przez długie tygodnie… 

Może kupiłem zły rozmiar? Albo kolor nie ten? Chyba że po prostu ma za dużo zabawek…? Wspominam to jako dobrą lekcję. Nic na siłę. Przyjdzie czas, że dziecko samo do Ciebie przyjdzie, zafascynowane działaniem trenażera, Twoim nowym kaskiem czy tym, co tatuś robi tyle czasu z tymi dwoma kółkami. 

Teraz na przejażdżkach urządzamy pikniki, wyścigi i wjeżdżamy we wszystkie kałuże. I jeszcze jedno – pamiętasz te swoje potłuczone łokcie i wywrotki? Przeżyłeś. Pamiętasz radość z postępów i chęć jeżdżenia więcej i szybciej? A PAMIĘTASZ, jaki byłeś zły, kiedy mama biegała za Tobą z chusteczkami antybakteryjnymi, przerażona, że zrobisz sobie krzywdę? 

Nasi rodzice nie byli aż tak przewrażliwieni i dziś chciałbym widzieć więcej dzieci, którym po prostu pozwala się być dziećmi – brudnymi, szczęśliwymi dziećmi, które budują swoją odporność na prawdziwej mokrej ziemi, a nie w kolejce do pediatry.